کوسموشم ، بیرده باریشمام داها یالوارما منه

تک لیغین لایقسن گت، بالا یالوارما منه

نچه ایل نازوی چکدم ،ولی سن ظلم الدون

ایندی ده ، ای داش اوره دون داشا یالوارما منه

منیم آغلار گوزمه رحم ائلیپ ، هن دمدون

ایندی گر گوز یاشون آخسا چایا، یالوارما منه

یالواریردم سنه من ، سن چووردون اوزوی

ایندی ده کئچمشی سال یادوا ، یالوارما منه

سن اوزون داشلامسان باغدا گولون بولبولنی

گله بولمز یئنه بلبل باغا ، یالوارما منه

دئدیم گل با هم اولاخ ساده توتوپ خوش یاشیاخ

سومدین ، پس داها گت تک یاشا یالوارما منه

چقدر حس زلالی ست شاعــــــــرت باشم

شریک خلوت شبــــــــهای خاطـــرت باشم

چقدر با تو قشنگ است منتـــــــــظر مانـدن

قطار باشی و من هم مســــــــــافرت باشم

قرار باشد و ‌بوسه، درخــــــــت باشد و برگ

به کوچـه کوچـه پاییــــــــز عابـــــــرت باشم

سکوت باشـــــی و‌خواهش،کلید باشم و در

شراب باشد و بســـــتر مجـــــــــاورت باشم

همین دو‌جمله ی کوتاه راز خوشبختی ست

به خاطر تو بمانم...به خـــــاطـــــــرت باشم

به خاطر تووو وووبمانم به خااااااطرت باشم...

بی تو این شهر برایم قفسی دلگیر است

شعر هم بی تو به بغضی ابدی زنجیر است

آنچنان می فشرد فاصله راه نفسم

که اگر زود اگر زود بیایی دیر است

رفتنت نقطه ی پایان خوشی هایم بود

دلم از هرچه و هرکس که بگویی سیر است

خواب دیدم که برایم غزلی می خواندی

دوستم داری و این خوب ترین تعبیر است

سایه ای مانده ز من بی تو که در آینه هم

طرح خاکستریش گنگ ترین تصویر است

کاش می بودی و با چشم خودت می دیدی

که چگونه نفسم با غم تو درگیر است

تارهای نفسم را به زمان می بافم

که تو شاید برسی، حیف که بی تاثیر است

نگیر از این دل دیوانه، ابر و باران را

هوای تنگ غروب و شب خیابان را

اگر چه پنجره ها را گرفته ای از من

نگیر خلوت گنجشکهای ایوان را

بهار، بی تو در این خانه گل نخواهد داد

هوای عطر تو دیوانه کرده گلدان را

بیا که تابستان، با تو سمت و سو بدهد

نگاه شعله ور آفتابگردان را

تو نیستی غم پاییز را چه خواهم کرد

و بی پرنده گی عصرهای آبان را

سرم به یاد تو گرم است زیر بال خودم

اگر به خانه ام آورده ای زمستان را

بریز! چاره ی این عشق، قهوه ی قجری ست

که چشمهای تو پر کرده اند فنجان را ...!