مردمان را روزگارى رسد بس دشوار ، توانگر در آنروز آنچه را در دست دارد سخت نگاهدارد و او را چنین نفرموده‏اند . خداى سبحان فرماید « بخشش میان خود را فراموش مکنید . » بدان در آن روزگار بلند مقدار شوند و نیکوان خوار ، و خرید و فروخت کنند با درماندگان به ناچار و رسول خدا فرموده است با درماندگان معاملت مکنید از روى اضطرار . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

دسته بندی موضوعی یادداشتها
 

صفحات اختصاصی
 
خاطرات ویادداشتها
آمار و اطلاعات

بازدید امروز :32
بازدید دیروز :27
کل بازدید :658876
تعداد کل یاداشته ها : 198
04/1/16
11:18 ص

کوچــــه ای را بــــود نامــــش معـــرفت

مردمــــانش با مــــرام از هــــر جهــــت

ســــیل آمد کوچــــه را ویـــــرانه کــــرد

مردمـــش را با جــــهان بیــــگانه کــــرد

هر چه در آن کــــوی بـــود از معــــرفـت

شست و با خود برد سیــــل بی صفـت

از تـــمام کــــوچـه تنهــــا یــــک نفـــــــر

خانه اش ماند و خودش جست از خـطر

رسم و راه نیــــک هر جـــا بود و هسـت

از نـــــهاد مـــــردم آن کـــــــــوچه است

چونـــــکه در اندیــــشه ام اینـــــگونه ای 

حتـــــم دارم بــــــچهء آن کــــوچــــه ای