ساقی ز ناز بس کن بنـــــــــــگر نیاز ما را

کوتاه کن به جامی دست دراز مــــــــــا را

آن کس که دادت ای جان سامان بی نیازی

در دامـــــــــن تو آویخت دست نیاز مـــــا را

مستیم و پرده پوشی بر راز، کار ما نیست

در غنچه می توان چید گلــهای راز مـــــا را

در پیش پاکبازان از شرم آب گـــــــــــشتیم

یارب حقیقتی بخش عشق مجاز مـــــــــا را

دیدی که از بر ما دامــــــن کشیده رفتــــــند

آنان که می کشیدند یـــــک روز ناز مــــــا را؟

بس ناروا که دیدیـــــــم دیگر بس است یا رب

در خواب غفـــــلت افکن چشمان باز مـــــا را